Vatroslav Belan imenovan je za v.d. predsjednika Opštinskog odbora Liberalne partije Tivat. Shodno statutarnim ovlašćenjima njega je imenovao predsjednik LP Andrija Popović.

“Ponekad čujem da je svijet pozornica i da svatko dobiva po zasluzi” riječi su to velikog rokera Branimira Džonija Štulića, ali on sigurno nije imao na umu Crnu Goru i njen društveno-politički kontekst u kojem mi već godinu dana živimo. Da je Crna Gora pozornica na kojoj se svakog dana premijerno izvode razne predstave u izvođenju istog glumačkog ansambla Vlade Crne Gore sa gostujućim glumačkim velikanima, to nam je poznato, ali da su ti igrokazi bez ikakvog elementarnog kvaliteta i da se svaki od njih završava na porazan način za cjelokupnu naciju to nijesmo mogli ni da naslutimo u danima njihovog formiranja. Događaji se smjenjuju kao na filmskoj traci i prosto prosječan građanin ne stiže da shvati šta se to juče desilo i da sabere utiske a već slijedi novi spektakli skoro pa epskih dimenzija.

Građanima i građankama Rožaja, predsjedniku Opštine Rahman Husoviću, predsjedniku Skupštine opštine Almiru Avdiću i odbornicima u svoje lično i u ime Liberalne partije Crne Gore čestitam 30. septembar Dan Opštine Rožaje.

Uvjeren sam da građani Rožaja, koji su uvijek u važnim trenucima imali mudrosti da izaberu pravi put, na najbolji način umjeti da iskoriste sve prirodne i privredne potencijale koje nudi ovaj kraj. Dužni smo da podsticajnim mjerama za zapošljavanje, pokretanje preduzetničkog duha, jačanje porodičnog biznisa i privrednih gazdinstava ojačamo ekonomiju Rožaja.

 

Ukoliko bi neko neutralan, ako takvi i postoje, pokušao da sabere i oduzme šta su jučerašnjem kontrolnom saslušanju saopštili zvaničnici Vlade Crne Gore i da to uporedi sa dešavanjima na Cetinju 4. i 5. septembra sasvim sigurno da ne bi mogao da povjeruje sopstvenim ušima šta je čuo i vidio, a vrlo vjerovatno da bi pomislio kako je u pitanju neka nižerangirana predstava ili film iz Bolivudske produkcije. Opšti verbalni metež i političko ali, nažalost, i profesionalno rikošetiranje prikazano u izvedbi premijera Krivokapića, potpredsjednika Abazovića, ministara Injac i Sekulović, te šefa policije Brđanina ogledalo su žanra kojem pripada ova burleska najbliža tragikomediji. Širok je opus izrečenih apsurdnosti, kontradiktornosti i netačnosti njihovih izjava, ali to ne bi bilo vrijedno pažnje da se radilo o zaprašivanju komaraca ili krompirove zlatice, ali obzirom da su u pitanju bili životi istinskih rodoljuba i patriota starosti od svega par pa do preko devedeset godina života. Na tako lakonski i neodgovoran način se odnositi prema građanima i njihovim sudbinama nije viđeno još od vremena Čaušeskua i njegove represivne Sekuritate koja nije šteđela suzavac taman kao ni ova naša osvježena vlada i njena policija.